BMW E9

BMW’s mooiste coupe

Home Introductie Mijn E9 De restauratie Het circuit E9 Internet Specials Customs Mijn Youtube Contact

Zoals vermeld, heb ik de auto sinds 2002 in mijn bezit. In het begin heb ik er met plezier in rond gereden. Echter door omstandigheden heb ik er een tijd lang (een paar jaar) niets mee gedaan. In 2008 wat laswerkzaamheden laten uitvoeren om de auto door de APK te krijgen, hij was terecht afgekeurd vanwege de dorpels. De auto kwam door de APK en ik heb er weer vrolijk een jaartje in rond gereden.

Ondertussen wat mensen leren kennen die of  zelf een E9 hadden, of BMW kennis, etc.

Het werd wel allemaal steeds een beetje beter, maar dat was hoofdzakelijke motorisch en andere zaken zoals remmen e.d.

Eerlijk gezegd durfde ik nog niet zo goed aan de body te denken, daar staan echt de meest verschrikkelijke verhalen van op internet, in clubbladen,etc.


In 2012 besloot ik dan toch maar om  te gaan restaureren. Als ik het niet zou doen, gaat de auto zienderogen achteruit, en rij je na een tijdje gewoon in een oude, rotte auto. Geen plezier en na een tijdje ook geen auto meer. Toevallig kwam het ter sprake bij iemand, die weer iemand kende, zo gaan die dingen.


Zo leerde ik Berrie kennen, een vakbekwame plaatwerker, met vele jaren ervaring. Hij zag wel wat in de restauratie en de uitdaging.  De auto ging op de brug voor inspectie en leek (toen nog) mee te vallen. We hebben het internet afgezocht naar wat we mogelijkerwijs zouden kunnen tegenkomen, en waar we van te voren rekening mee zouden kunnen of moeten houden.


Hier zouden we nog op terug komen!  We spraken af om twee avonden in de week te werken, en af en toe een extra dag. Alles wat we aan ellende gevonden hadden op het internet klopte, en nog een paar bonussen erbij zelfs. Het begon al bij het schuren, de plamuur bleek er zo dik op te zitten dat schuren niet ging en stralen geen optie was. Dat werd dus na een week al borstelen, het oppervlakte waar je mee borstelt is denk ik 1cm² ,enig idee hoe groot een BMW E9 dan is? Heel groot! Hier heeft heel erg veel tijd ingezeten.


Daarna is de bodem helemaal handmatig schoon geborsteld, dat blijkt en blijft toch de beste manier. Het laswerk bij de vorige “roestoratie” laat al los en is werkelijk te triest voor woorden, echt slecht en afgeraffeld werk. Het laswerk van Berrie is van een totaal andere klasse. Hij last de stukken er in en niet zoals de vorige er op. Werkelijk super netjes, en vakwerk.


Het leuke is ook dat hij uitlegt wat hij doet en waarom, zo leer ik ook nog het nodige. Erg leuk en relaxed. Laat ik ook Luana niet vergeten met haar gastvrijheid en catering. Altijd wat te drinken, maar niet tussen 20:00 - 20:30, dan is het GTST tijd. De body is nu helemaal kaal, het einde van het laswerk komt in zicht. Hierna stralen en in de epoxyprimer, daarna verder met bodyschutz, kit, grondverf, spuitplamuur, spuiten. Dan alles weer schoonmaken, herstellen, eventueel vervangen en opbouwen. Allemaal vlugger geschreven dan gedaan, geloof me.


Foto's van de restauratie